Evenals het vorige boek over de Limburgse onderwijzer in het verzet heb ik dit boek over de stadhouders in de Nederlanden in de online bibliotheek gevonden. Wat mijn nieuwsgierigheid prikkelde, was de vraag wat de rol van een stadhouder nu eigenlijk was en hoe deze rol zich in de loop van de geschiedenis ontwikkeld heeft tot een koninklijke rol.
Het boek is geschreven door Arnout van Cruyningen, een historicus die is gespecialiseerd in dynastieke en staatkundige historie en heeft onder meer diverse boeken over het Huis Oranje-Nassau en de Nederlandse geschiedenis gepubliceerd.
Samenvatting
Rol van de stadhouder in een notendop
Een stadhouder was een van de belangrijkste politieke personen in de Republiek der Verenigde Nederlanden (1588-1795). Hij was aanvankelijk de plaatsvervanger van een landsheer. Later kreeg de stadhouder ook veel militaire macht. Na het lezen van de boeken over het Rampjaar 1672 en De Bourgondiërs begreep ik al iets meer over de in de loop van de tijd steeds machtigere functie van de stadhouder. Eerst was het nog een plaatsvervanger van de Hertog van Bourgondië die in zijn naam het gebied militair moest beschermen. Gaandeweg werden de taken van de stadhouders in de Nederlanden uitgebreid met verantwoordelijkheid in bestuur en rechtspraak.
Maar hoe zat het dan met de stadhouders die door de Staten-Generaal werden aangeduid als Prinsen van Oranje (Willem van Oranje tot Willem IV)? En waarom werd in 1815 het koningschap geïntroduceerd met Willem I als eerste koning van het Koninkrijk der Nederlanden?
Voor wie hierop een antwoord zoekt, raad ik aan om dit boek te lezen. Te koop in de boekhandel of te leen in de bibliotheek.