Na het lopen van de drielandentrail breng ik de volgende dag samen met mijn vrouw en zoon een bezoek aan het mijnmuseum in Heerlen. Het museum wekt de mijnwerker weer tot leven. Met een groot aanbod aan authentiek filmmateriaal, foto’s, mijnwerkersapparatuur en gereedschappen krijg je een levendige impressie van het leven toen, onder de grond maar ook erboven. Een oud-medewerker van de oranje-nassaumijn vertelt over het leven van die tijd en stelt ons vragen: wat zou jij doen als dit en dit gebeurt in de mijn? waarom moest elke mijnwerker een penning ophalen bij de portier? hoe lang is het netwerk onder de grond? Maar ook vragen als: voor welke club ben je? Roda JC of Fortuna Sittard. Over die laatste vragen hoefden mijn zoon en ik niet lang na te denken. Fortuna natuurlijk.
Na de prachtige verhalen en een geslaagd bezoek viel mijn oog bij de uitgang op het boek ‘Moderne Tijden‘ van Joos Philippens. Het is een verhaal in roman-vorm over twee mannen die van steenkolenhoofdstad Heerlen een voor die tijd hypermoderne stad maakten. Heerlen stond in de jaren ’80 en ’90 bekend als een drugs- en sloopstad, maar ik wist ook dat het ooit in de jaren ’50 en ’60 de rijkste stad van Nederland was. Wat me nog niet bekend was, was de rijke kunst en moderne bouwarchitectuur die de stad zo groot gemaakt had. Philippens laat zien hoe een visionair en zijn geniale uitvoerder Heerlen vijf beeldbepalende gebouwen hebben geschonken. Hun namen zijn die van burgemeester Marcel van Grunsven en architect Frits Peutz.
Samenvatting
Het recept voor gebouwen die hun tijd ver vooruit waren? Steenkolenmijnen, priesters en een geniale architect. Voeg daar een uiterst vooruitstrevende burgemeester aan toe en je hebt Moderne Tijden. Joos Philippens laat het Heerlen van 1926 tot 1962 zien door de ogen van Marcel van Grunsven. Deze sphinx-achtige burgemeester heeft, met architect Frits Peutz, in 35 jaar tijd het Heerlen van nu geschapen. Stadhuis, Glaspaleis, Schouwburg, Royal-bioscoop en Retraitehuis, ze domineren nog steeds de stad. Deze blikvangers kwamen er natuurlijk niet zonder slag of stoot. En dan waren daar ook nog de oorlog en de mislukte projecten. Moderne Tijden, een boek dat leest als een roman, maar gebaseerd is op echte gebeurtenissen.
Meer weten over de geschiedenis van de Limburgse mijnen, bezoek de site Henk Duijkers & Marco Potten, afkomstig uit een mijnwerkersfamilie die hun liefde voor het mijnwerkers vak en hun belangstelling voor de mijnen in het algemeen willen vastleggen voor het nageslacht. Dit hebben ze gedaan op website gluckauf.nl. Of bezoek het mijnmuseum van Heerlen.